Животот на Гоце Делчев до запишувањето во гимназијата „Св. Кирил и Методиј“

Гоце Делчев бил роден на 4 февруари 1872 година во Кукуш како прво машко дете, а трето по ред на фамилијата Делчеви кои имале вкупно девет деца. Гоце имал тројца браќа, Мицо, Милан и Христо и пет сестри, Руша, Цоца, Тина, Лика и Елена. Неговиот татко Никола Делчев бил од Кукуш, а пак неговата мајка Султана Нурџиева била од селото Мурарци. Таткото на Гоце Делчев се занимавал со трговија и имал стадо овци. Тој бил доста строг, но и правичен човек кој од своите деца успеал да направи слободољубиви, трудољубиви и самосвесни личности, но секако во ова имала голем удел и нивната мајка. Гоце Делчев уште од своите пет години ги развил своите мошне позитивни карактеристики, каде што се нашол во ситуација да ја заштити својата мајка на еден вербален начин и со голема храброст при расправијата на неговите родители. Како мал тој се дружел со деца од различна националност, како Македонци, Турци и Роми, без да прави никаква разлика помеѓу нив. Тој бил многу темпераментен, па честопати знаел лесно да избувне. Гоце Делчев започнал со школување во родниот град Кукуш. Во прво одделение во 1879/80 година се запишал во унијатското училиште, а подоцна се префрил во егзархиското училиште. Тој бил солиден ученик кој сакал да се збогати со повеќе знаења и кој бил љубител на книги. Тој покрај многуте книги, ги читал и книгите од прогимназиската библиотека каде се наоѓале светски дела, а голем број можеле да си ги прошират своите знаења преку многубројните дела на Молиер, Шекспир, Дарвин, Виктор Иго, житијата на Климент Охридски, биографијата на Александар Македонски и безброј други дела. Па така, тој во 1886/87 година го завршил третиот последен клас во егзархиската прогимназија со солиден успех. Меѓутоа тој не успеал да си го продолжи своето образование поради неговиот татко кој сметал дека образованието до сега е доволно за него и дека треба да ја наследи работата на родителот, тој станал чирак во бакалницата на Христо Басамџиев. Сепак ова било залудно бидејќи мислите на Гоце не биле присутни тука, тој имал голема желба да продолжи со образованието. Гоце Делчев најпосле добил подршка од страна на неговиот татко, па така, Солунската гимназија повеќе не била само една обична мечта.

Автор на текстот е Ива Ангеловска, ученичка од VIII-в одделение во ООУ „Наум Наумовски - Борче“ - Скопје